Ágúst Borgþór!

Þú ert mesti ógreindarskerti hálfviti sem ég hef nokkurn tímann lesið stakan staf eftir.

Í framtíðarsæluríki feminismans situr einmana og einhleypur öryrki á sóðalegri krá í úthverfi. Þar gefur sig á tal við hann miðaldra kona, fyrrverandi nektardansmær. Er líða tekur á samtalið gerir konan öryrkjanum tilboð sem hann ákveður að taka enda nýbúinn að fá greiddar bæturnar sínar: Hann ákveður að slá á langvarandi einmanaleik sinn og kynsvelti um stundarsakir. Síðar um nóttina verður parinu sundurorða og konan ákveður að kæra viðskiptavin sinn fyrir vændiskaup. Félagsráðgjafi kemur í fylgd jafnréttislögreglunnar sem handtekur manninn í morungsárið. Ráðgjafinn tjáir honum að vissulega sé hann í strangasta skilningi ekki ofbeldismaður en vændi þurfi að útrýma vegna þess að um allan heim séu konur seldar mansali og þær neyddar í kynlífsþrælkun. Fangavist hans þjóni göfugum heildarmarkmiðum um heim án kynbundins ofbeldis.